Ես Հրանթ Դինքի միջոցով եմ ծանոթացել հայ մշակույթին։ Սկզբում այն ինձ օտար էր, բայց որքան շատ էի խորանում լեզվի, պատմության և երաժշտության մեջ, այնքան ավելի կապված էի զգում։ Հատկապես պատմությունը ինձ խորապես հուզել է, քանի որ կան ողբերգական իրադարձություններ, որոնք մեր ժողովուրդներին ընդհանուր ցավով են կապում, ինչպես 20-րդ դարի սկզբի հակամարտությունները կամ Դերսիմի դեպքերը։ Հայկական լեզուն ու երաժշտությունը սրտիս շատ մոտ են։ Ժամանակի ընթացքում իմ հետաքրքրությունը խորացել է, և դրա համար եմ այստեղ՝ հույսով, որ կարող եմ ծանոթանալ մեկի հետ, ով կիսում է այս կապը։ Միգուցե մի օր էլ կյանքս ինձ կտանի դեպի Հայաստան։